Tylko dla dorosłych

Czym różnią się dzieci od dorosłych? Różnic jest mnóstwo, ale podstawowa polega na tym, że dzieci nie ponoszą pełnej odpowiedzialności za to co robią, a dorośli tak.

Niektórzy dorośli zazdroszczą dzieciom beztroski. Nie warto, bo dorośli mają zdecydowanie lepszą sytuację niż dzieci. Dzieci mają marzenia. Dorośli też marzą, ale mają 100 % możliwości do wprowadzania swoich marzeń w życie. Stając się dorosłymi mają pełne prawo decydować o tym co dzieje się w ich życiu. Zdaję sobie sprawę z tego, że pełne wzięcie odpowiedzialności za swoje życie to akt olbrzymiej odwagi, który wymaga wytrwałości, cierpliwości, gotowości do ponoszenia ryzyka, poświęcenia i oddania. Ale dzięki temu stajemy się KONSUMENTAMI WOLNOŚCI. 

Dorosłość osiąga się w różnych obszarach swojego życia. Dorośli rodzice, dorośli przyjaciele czasem mogą być dziećmi w pracy. Bywa, że dorosłość nie przychodzi czasem nigdy, pomimo zmarszczek, siwych włosów i okularów. Nie przychodzi, gdy człowiek nie zaspokaja prawidłowo swoich potrzeb. A. Maslow, tworząc swoją piramidę, dał każdemu prostą receptę jak zaspokajać swoje potrzeby. Najpierw zadbaj o swoje podstawowe potrzeby zapewniające ci zdrowe życie, później poczuj się bezpiecznie ze sobą poprzez dbałość o swój rozwój emocjonalny, intelektualny. Gdy to osiągniesz zadbaj o to, żeby stać się częścią rodziny, wspólnoty, klubu, aby zbudować dobre relacje i cieszyć się miłością i przyjaźnią. Kolejną potrzebą jest zyskanie uznania w oczach innych, osiągniecie aprobaty. Na tej potrzebie sporo ludzi poprzestaje i nie wspina się wyżej. Boją się narazić tym, z którymi stworzyli wspólnotę. Dorosłość osiąga się poprzez wzięcie 100 % odpowiedzialności za swoje życie, a skoro tak, to powinno się dać sobie prawo do robienia tego co jest spełnieniem naszych marzeń. 

DOROŚLI pracownicy, szefowie, kierownicy, to osoby, które się doskonale samorealizują. Znają swoją wartość, mogą w pełni wykorzystać swój potencjał i z pasją tworzą rzeczywistość w organizacji. Lubią robić to co jest do zrobienia, ale też dostrzegają szanse i tworzą, ponieważ w działaniu wykazują się mądrością i zrozumieniem. Dorośli pracownicy mają ugruntowany światopogląd, nie przejmują się opinią innych i wykazują stałą gotowość do doskonalenia się w tym co robią. Są gotowi odpowiadać i udzielać rad i potrafią stawiać pytania. Nie lękają się szefów, bo swój potencjał opierają na trwałych wartościach i uznaniu, które dają im rękojmie solidności w tym co robią. 

Gdy dorośniemy zawodowo przestaniemy oczekiwać oklasków, zachwytu, podziwu, przestaniemy poszukiwać dowodów swojej skuteczności i bać się podejmować trudne decyzje. Będąc dorosłymi zawodowo możemy z dumą zamieniać swoje marzenia w rzeczywistość, bo nie będziemy się lękać, że ktoś nas wyśmieje, lub źle oceni, albo że stracimy przyjaciół lub aprobatę krewnych. Samorealizacja zawodowa to wspaniała przygoda, którą osiąga zaledwie 5 % społeczeństwa. Warto ją przeżyć, ale trzeba pamiętać, że to przygoda TYLKO DLA DOROSŁYCH.