BUNTOWNIK a PRZEBACZENIE

Czwarty typ osoby odkładającej na później to BUNTOWNIK. Postawa Buntownika może utrudniać działanie w wielu obszarach. Konsekwencją bycia buntownikiem jest to, że taka postawa bardzo emocjonalnie angażuje człowieka. To zaangażowanie emocjonalne w bunt staje się częścią jego osobowości. To bardzo utrudnia skupienie się na działaniu.

Podstawowymi cechami buntowników to łatwość doprowadzania do sporów i konfliktów, oraz chroniczne nieposłuszeństwo. Buntownicy potrafią się gniewać, łatwo dają się wbić w poczucie winy, co pomaga im szybko wchodzić w rolę zranionej ofiary. To buntownicy potrafią robić kelnerom awantury za niewłaściwe (ich zdaniem) postępowanie podczas obsługi w restauracji. Buntownika przepełnia gniew. Jest nadąsany, przepełniony negatywną, toksyczną energią.

Taka długoletnia postawa może prowadzić do chorób nowotworowych lub niewydolności układu krążenia, chorób autoimmunologicznych i wielu innych schorzeń.  Pisze o tym m. in. dr Don Colbert w swojej książce pt. „Zabójcze Emocje – Umysł-Ciało-Duch: o niszczącej i uzdrawiającej sile emocji”.

Buntownicy są zwykle bardzo utalentowani. Mogą być świetnymi artystami, pracownikami branży rozrywkowej lub sportowcami. Kipią pomysłowością i niezależnym myśleniem. Brakuje im jednak konsekwencji w działaniu, gdyż są przekonani, iż ich wyjątkowość nie wymaga systematycznej pracy. Nie chcą ćwiczyć żeby zdobyć mistrzostwo, bo uważają, że nie będą płacić ceny za sukces. Tym samym mało z siebie dają, co powoduje, że mało w życiu osiągają.

Złość i gniew wywołuje u nich także każda osoba, która kwestionuje ich autorytet. Wtedy mogą łatwo tracić kontrolę nad sobą. Konsekwencją są kłótnie i gniew, a te przechodzą w nienawiść. Nienawiść przeistacza się w żal, i tak w koło.

Buntownicy często mają atrakcyjną powierzchowność i wkładają maskę bycia miłym, ale to tylko skrywa ich emocjonalny chaos. Zagniewanie i złość są przyczyną samotności, bo trudno przyciągnąć im do siebie na dłużej inne osoby gdy sami emanują negatywną energią. Kiedy powinni przyjąć na siebie konsekwencje pewnych decyzji lubią zrzucać odpowiedzialność na innych. To też nie pomnaża ich dobrych relacji z ludźmi.

Zawodowo zajmują się handlem wybierają drogę manipulacji, żeby zmusić kogoś do dokonania zakupu. Taka postawa wynika z przekonania, że im się coś należy od innych.

Buntowników charakteryzuje pesymizm, co powoduje, że narasta u nich zniechęcenie do działania i osiąganie na czas rezultatów.

Pozytywną cechą buntowników jest pasja i energia. Gdyby umiejętnie pokierowali swoją energią mogliby osiągać olbrzymie rezultaty, ale zamiast wykorzystywać swoją energię twórczo i zgodnie ze swoimi zainteresowaniami „inwestują” ją w pielęgnowanie złości i gniewu w stosunku do innych ludzi. W efekcie marnują swoje talenty i poświęcają czas na „walkę ze złem” , które widzą w sobie tylko znanych postawach i osobach.

Gniew i urazy świadczą o istnieniu ukrytej złości, albo trwałej jej formy – nienawiści w stosunku do jakichś osób w przeszłości.

Gdy miałem dwadzieścia kilka lat byłem bardzo buntowniczo nastawiony do świata. Całe lata zajęło mi rozpoznanie przyczyn złości i buntu oraz uświadomienie sobie tego, skąd ten bunt się brał. Później nad nim mogłem zacząć pracować. Gdy rozpoznamy przeciw komu lub czemu się buntujemy, możemy posłużyć się wspaniałym narzędziem, jakim jest PRZEBACZENIE. W naszej kulturze kompletnie się o tym nie mówi w oficjalnym systemie nauczania. Przebaczanie jest kojarzone jako rytuał związany z systemem religijnym, a powinno być powszechnym zabiegiem przywracającym równowagę ciała, umysłu i ducha. Gdy spotykam ludzi, albo czytam niektóre wpisy na Facebooku przepełnione nienawiścią i gniewem, uświadamiam sobie jak bardzo przebaczenie jest potrzebne na co dzień. Nauczyłem się z niego korzystać, bo jak każdy człowiek miewam momenty przypływu gniewu i złości. To wspaniale uzdrawiający sposób na obchodzenie się z sobą i innymi, którzy doświadczają naszych reakcji.

Przebaczenie dotyczy zarówno osób, jak i sytuacji, które są przyczyną nienawiści, ale też samego siebie. Gdy popadamy w niekontrolowany gniew obwiniamy też siebie samych. Wybaczenie sobie jest tak samo ważne jak wybaczenie komuś innemu. Przebaczenie sobie i innym staje się początkiem zdrowienia z nienawiści i poprawia jakość naszego życia. Wtedy gniew i złość ustępują miejsce pozytywnym emocjom.

Przebaczenie ma same korzyści. Gdy odpuścimy sobie wzorce gniewu i złości w efekcie przestajemy przyciągać do naszego życia osoby, które wywołują naszą złość. Polecam PRZEBACZENIE, jako narzędzie do pracy nad samym sobą. Dzięki niemu można zmieniać siebie w trwały sposób na lepsze i poprawiać jakość swojego życia.